Zaman akıp gidiyor. Akıp akıp. Zaman.
Bir yıl daha yaşlandım.
Mutluluk her daim yanıbaşımda. Ya da içimde. Biliyorum. Bazen bir ışığa da ihtiyaç duyabiliyorum. Kendi kıvılcımımı oluşturabilirim. Ya da belki bana güvenen birisinden püfüre ihtiyacım vardır. Ya da bir sevdiğimin gelip bana ışık tutmasına.
Bilemiyorum.
Dünyanın her bir yanında bombalar patlarken. Umut, mutluluk, ışık, yaş,....?
Manasız mı anlamsız mı?
Yine de şükrediyorum.
Buradayım, seviyorum, seviliyorum.
Balonlar, kutlamalar varsın olmasın. Olmasın zaten. Ah ne çok acı var, derken olmasın
